รักครั้งนี้จะเป็อย่างไร

"พี่หมอ ลองมอง ลองเปิดใจ ให้ตุ๋นบ้างไม่ได้เหรอคะ " เจ้าของเสียงหวานเอ่ยถามคนตัวโต ท่ามกลางสายฝน 

"พอได้แล้ว" คุณหมอไหล่กว้างตอบเพียงเท่านั้น

"พี่หมอ ! 2 ปีที่หนูพยายามเข้าไปอยู่ในใจพี่...มันไม่มีความหมายเลยหรอ" เธอตะโกนถามคนตัวโต

"ตอนแรกรู้สึกยังไง ตอนนี้หมอก็รู้สึกแบบนั้นแหละตุ๋น"

"เธอ" ฉันหันไปมองว่าเป็นคนเรียกพี่หมอ และก็ได้เข้าใจแล้วว่าทำไมพี่หมอไม่เคยหวั่นไหว หรือคิดจะเปิดใจให้ฉันเลย ฉันจับมือพี่หมอมาถือคันร่มที่ตอนแรกฉันเป็นคนถือกางให้พี่หมอ พร้อมกับหันหลังเดินไปตามทางฟุตบาท ฉันเดินไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย ทบทวนตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันเดินมาไกลแค่ไหน นานเท่าไหร่ รู้ตัวอีกทีก็ตอนได้รับแรงสั่นของโทรศัพท์ ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกง

ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร รอติดตามอ่านได้เลยนะคะ คุณผู้อ่านทุกท่าน